ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

Η καθιέρωση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) και η δημιουργία του ευρώ συγκαταλέγονται μεταξύ των σημαντικότερων ορόσημων στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Για τις χώρες της ζώνης του ευρώ, η ΟΝΕ συνδυάζει ενιαία νομισματική πολιτική με αποκεντρωμένη ευθύνη για την πλειονότητα των οικονομικών πολιτικών τους, αν και οι εθνικές δημοσιονομικές στρατηγικές εξακολουθούν να υπόκεινται σε ορισμένους περιορισμούς.
 
Η διεθνής χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 εξέθεσε τους διαρθρωτικούς περιορισμούς και τις αντιφάσεις στην ΟΝΕ, γεγονός το οποίο συνέβαλε στη συσσώρευση μακροοικονομικών ανισορροπιών και άφησε ορισμένες χώρες της ΕΕ περισσότερο σταθερές από οικονομικής απόψεως από άλλες. Έκτοτε, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχει εισαγάγει μια σειρά μη συμβατικών μέτρων νομισματικής πολιτικής, ενώ τα άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη έχουν ξεκινήσει πρωτοβουλίες για την οικοδόμηση Τραπεζικής Ένωσης και την ενίσχυση του οικονομικού και δημοσιονομικού συντονισμού, ιδιαίτερα στη ζώνη του ευρώ.
 
Αυτή η διαδικασία εκ νέου εξισορρόπησης βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι συζητήσεις για τις κατάλληλες μακροοικονομικές και νομισματικές πολιτικές, τα εργαλεία και τα μέσα που απαιτούνται για την εφαρμογή τους, καθώς και το καθεστώς των χωρών εκτός της ζώνης του ευρώ, εξακολουθούν να είναι πολύ έντονες.
 
Η ΕΟΚΕ και η ΟΝΕ
 
Η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι το ενιαίο νόμισμα μπορεί να είναι βιώσιμο μόνο στο πλαίσιο μιας ισχυρής, ισορροπημένης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης που διασφαλίζεται από περισσότερες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, από ανοδική οικονομική σύγκλιση μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ και από βελτίωση γενικά της ανταγωνιστικότητας. Οι στόχοι αυτοί απαιτούν τόσο οικονομική όσο και πολιτική δέσμευση σε επίπεδο ΕΕ. Από την άποψη αυτή, τα μέτρα για την εμβάθυνση και την ολοκλήρωση της ΟΝΕ έχουν καθοριστική σημασία για το μέλλον της ΕΕ στο σύνολό της.