Είμαι τυχερός άνθρωπος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι ήταν η ένατη διοργάνωση στην οποία βρέθηκα. Η πρώτη ήταν αυτή της Βαρκελώνης το 1992. Στις τέσσερις από αυτές τις διοργανώσεις συμμετείχα ως αθλητής και ανέβηκα στο βάθρο. Τις υπόλοιπες πέντε, τις βίωσα από κάθε δυνατή οπτική γωνία: ως απλός θεατής, ως μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών και ως προπονητής της εθνικής ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε αυτές τις δεκαετίες στις οποίες κινούμαι ανάμεσα στους ολυμπιακούς κύκλους είδα πολλά πράγματα να αλλάζουν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες υιοθέτησαν περισσότερα στοιχεία από τον χώρο του θεάματος. Με την εξέλιξη της τηλεοπτικής κάλυψης οι θεατές έχουν έρθει πιο κοντά στους αθλητές και μπορούν πλέον να βλέπουν τα συναισθήματα των αθλητών να διαγράφονται στα πρόσωπά τους. Η εισαγωγή νέων αθλημάτων στο ολυμπιακό πρόγραμμα προσέλκυσε νεανικό κοινό και μας εξοικείωσε με αγωνίσματα την ύπαρξη των οποίων αγνοούσαμε. Ταυτόχρονα, η έννοια της ασφάλειας θυμίζει σε όλους μας ότι ζούμε σε έναν απρόβλεπτο κόσμο και σε μια τεταμένη περίοδο.

Επομένως, στους Ολυμπιακούς Αγώνες τα πάντα αλλάζουν. Τα πάντα, εκτός από τις αρχές του ολυμπισμού και τα όνειρα των αθλητών που συμμετέχουν. Στην εποχή μας, τα ολυμπιακά ιδεώδη προβάλλουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Άλλωστε, ο ολυμπισμός συχνά προηγείται της εποχής του. Έννοιες όπως η συμπερίληψη, η αποδοχή του διαφορετικού και η αρμονική συνύπαρξη συνέθεταν το ολυμπιακό πνεύμα εδώ και δεκαετίες, πολύ πριν ανοίξει ο σχετικός διάλογος στις κοινωνίες. Όμως, ως άνθρωπος του αθλητισμού, ως ολυμπιονίκης που ξέρει πόσο επώδυνος είναι ο πρωταθλητισμός σε τόσο υψηλό επίπεδο, οφείλω να σταθώ κυρίως στους αθλητές. Για πολλά από αυτά τα παιδιά, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένας υπαρξιακός προορισμός, αυτό που δίνει νόημα στη ζωή και μορφή στα όνειρα τους. Για αυτόν τον λόγο, και για εμένα προσωπικά, το θέαμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν βρίσκεται στον πίνακα των αποτελεσμάτων ή στη σειρά κατάταξης. Βρίσκεται στα πρόσωπα των αθλητών. Στη χαρά και στη λύπη τους. Στο δάκρυ και στις κραυγές αγαλλίασης. Βρίσκεται στον άνθρωπο που αγωνίζεται να ξεπεράσει τον εαυτό του.