Η ΕΟΚΕ έχει υποστηρίξει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για σύσταση του Συμβουλίου σχετικά με το επαρκές ελάχιστο εισόδημα, επικροτώντας την ως απαραίτητο μέρος των προσπαθειών για την καταπολέμηση της φτώχειας και την επίτευξη του στόχου της ΕΕ για μείωση του αριθμού των ανθρώπων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας κατά τουλάχιστον 15 εκατομμύρια έως το τέλος της δεκαετίας.

Στη γνωμοδότηση που εγκρίθηκε στη σύνοδο ολομέλειας του Μαρτίου, η ΕΟΚΕ δηλώνει ότι επιδοκιμάζει ιδιαιτέρως την εφαρμογή ρεαλιστικών και όχι υπερβολικά περιοριστικών κριτηρίων ώστε να καταστεί το ελάχιστο εισόδημα διαθέσιμο σε όλους, σε ένα επίπεδο που θα εξασφαλίζει στους ανθρώπους αξιοπρεπή ζωή και δεν θα αφήνει κανέναν στο περιθώριο.

Η διασφάλιση ότι τα συστήματα ελάχιστου εισοδήματος παρέχουν επαρκείς πόρους απαιτεί επίσης να συμβαδίζουν με τον πληθωρισμό, ο οποίος πρόκειται να αυξηθεί περαιτέρω κατά 6,5 % το 2023 (στο πλαίσιο της αύξησης του κόστους ζωής που εκτινάχθηκε από τις πρόσφατες αυξήσεις τιμών στα τρόφιμα και την ενέργεια). Για τον σκοπό αυτόν, η ΕΟΚΕ προτείνει τα κράτη μέλη να αξιολογούν τα επίπεδα ελάχιστου εισοδήματος σε ετήσια βάση, αναλόγως του επιπέδου πληθωρισμού.

Αυτό θα πρέπει να παρακολουθείται από τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τους κοινωνικούς εταίρους και τις φιλανθρωπικές οργανώσεις.

«Το αποτελεσματικό ελάχιστο εισόδημα μπορεί να συμβάλει στη διασφάλιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να εξασφαλίσει μια αξιοπρεπή ζωή στους ανθρώπους, να τους βοηθήσει να παραμένουν ενεργοί και εντός κοινωνίας, και να τους βοηθήσει να εντάσσονται σε ποιοτική απασχόληση», δήλωσε ο εισηγητής της γνωμοδότησης, Jason Deguara, προσθέτοντας ότι οι αυτοαπασχολούμενοι θα πρέπει να δικαιούνται το ελάχιστο εισόδημα και άλλες παροχές.

Ο εισηγητής Paul Soete δήλωσε: «Στόχος είναι η μείωση του αριθμού των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας κατά τουλάχιστον 15 εκατομμύρια έως το 2030. Εκ πρώτης όψεως, ο στόχος αυτός δεν φαίνεται πολύ φιλόδοξος, αλλά η καθοδήγηση που παρέχεται στα κράτη μέλη και η βάση για μια στέρεη μεθοδολογία τον καθιστούν σημαντικό βήμα προόδου».

Τα επίπεδα και η σύνθεση του ελάχιστου εισοδήματος ποικίλλουν σημαντικά στα κράτη πρόνοιας, και αυτό συμβαίνει και στην ΕΕ. Η κατάσταση στην αγορά εργασίας των δικαιούχων ελάχιστου εισοδήματος ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών.

Κανένα από τα κράτη μέλη της ΕΕ σήμερα δεν εξασφαλίζει επαρκή εισοδηματική στήριξη για τις οικογένειες ανέργων ώστε να αποφύγουν τον κίνδυνο της φτώχειας. Λόγω των προϋποθέσεων επιλεξιμότητας, όπως η ελάχιστη ηλικία, το καθεστώς διαμονής, η αστεγία ή τα ζητήματα οικογενειακής σύνθεσης, περίπου 20 % των ανέργων δεν είναι επιλέξιμοι για καμία απολύτως στήριξη.
Υπάρχει επίσης πρόβλημα με τη μη αξιοποίηση του ελάχιστου εισοδήματος, η οποία υπολογίζεται μεταξύ 30 % και 50 %, σε μεγάλο βαθμό λόγω διοικητικών φραγμών. (ll)