Het doel van de EU-taxonomie is investeringen in de richting van duurzaamheid te sturen door investeerders en bedrijven een transparant classificatiesysteem aan te bieden. Momenteel zijn de EU-taxonomieverordening en de bijbehorende uitvoeringshandelingen gericht op klimaat- en milieudoelstellingen, aangevuld met sociale minimumwaarborgen. Het EESC is ingenomen met de groene doelstellingen, maar dringt aan op een breed duurzaamheidsconcept, zodat de taxonomie niet alleen sociale, maar ook ecologische duurzaamheid omvat.

De sociale minimumwaarborgen zijn zinvol, maar niet voldoende om sociale duurzaamheid voor werknemers, consumenten en gemeenschappen te garanderen. De geplande sociale taxonomie zal aan belang winnen als zij deel uitmaakt van een algemeen beleid dat gericht is op sociale duurzaamheid, wat ook de financiering van de sociale voorzieningen door overheidsuitgaven impliceert, en het belang van overheidsinvesteringen.

Het EESC verzoekt de Commissie om het verslag te publiceren dat al te lang op zich laat wachten en waarin de bepalingen worden beschreven die nodig zijn om het toepassingsgebied van de taxonomie uit te breiden tot “andere duurzaamheidsdoelstellingen, zoals sociale doelstellingen”, zoals de taxonomieverordening voorschrijft. Het EESC wijst op het uitgebreide voorbereidende werk van het Platform voor duurzame financiering en beveelt aan om vast te houden aan de voorgestelde doelstellingen van fatsoenlijk werk, adequate levensstandaarden en inclusieve gemeenschappen, die in een meerlagige aanpak tot uiting komen. De komende richtlijn duurzaamheidsrapportage door bedrijven zou een aanvulling vormen op een sociale taxonomie aan de hand waarvan de activiteiten kunnen worden geëvalueerd. Het EESC beveelt aan om te beginnen met eenvoudige criteria en te voorzien in soepele en transparante procedures. Een strakke integratie van de sociale en groene taxonomie moet het doel zijn, maar als eerste stap zouden wederzijdse minimumwaarborgen praktisch kunnen zijn.

De stijgende vraag naar sociaal georiënteerde beleggingen moet worden ondersteund door te zorgen voor een betrouwbare taxonomie die bedrijven die bijdragen aan sociale duurzaamheid zichtbaarder maakt. Een goed opgezette sociale taxonomie zou aanzienlijk bijdragen tot de aanpak van social washing, waarbij een organisatie misleidende beweringen doet over de maatschappelijke verantwoordelijkheid van haar producten of diensten. Zij moet een gouden norm vormen, die een hoger ambitieniveau weerspiegelt dan in de wetgeving is bepaald. Met name moet zij verwijzen naar de Europese pijler van sociale rechten en de duurzameontwikkelingsdoelstellingen, zoals SDG 8 inzake fatsoenlijk werk. De sociale partners en maatschappelijke organisaties moeten ten volle worden betrokken bij de uitwerking van de taxonomie en er moeten ook klachtenmechanismen voor hen worden ingesteld. Net als bij de groene taxonomie zal de definitie van wat in een sociale taxonomie moet worden opgenomen controversieel zijn. Juist daarom moet die definitie via een democratisch debat en democratische besluitvorming tot stand komen. Het succes van de taxonomie hangt samen met de geloofwaardigheid ervan, en de activiteiten die eronder vallen moeten voldoen aan een algemeen aanvaarde definitie van duurzaamheid.