Sponsorowana przez państwo instrumentalizacja migrantów, mająca na celu destabilizację UE, oraz bezprecedensowy napływ uchodźców w wyniku wojny w Ukrainie sprawiają, że konieczne staje się dokonanie przeglądu europejskiej polityki migracyjnej. EKES zaznacza, że wspólne reagowanie na kryzysy uchodźcze wymaga solidarności i podziału obciążeń między państwami członkowskimi. Jednocześnie podkreśla potrzebę zagwarantowania migrantom bezpieczeństwa i poszanowania praw człowieka. 

W przyjętej na czerwcowej sesji plenarnej opinii w sprawie instrumentalizacji migrantów członkinie i członkowie EKES-u zwrócili uwagę na to, że reakcja UE na instrumentalizację migrantów musi być częścią wspólnej, powszechnie akceptowanej i spójnej polityki migracyjnej. 

W ramach przyszłego, oczekiwanego rozporządzenia na ten temat należy przewidzieć mechanizmy solidarnego podziału odpowiedzialności pomiędzy państwami członkowskimi. 

Stało się jasne – szczególnie teraz, w związku z wojną w Ukrainie i masowym przepływem uchodźców — że migracja dotyka wszystkie państwa członkowskie. W związku z tym należy przeformułować nowy pakt o migracji i azylu, by wprowadzić zmiany systemowe niezbędne do opracowania racjonalnej, opartej na prawach polityki azylowej i migracyjnej. 

Stefano Palmieri, sprawozdawca opinii EKES-u, zaznaczył, że należy nadal dążyć do ugruntowania wizerunku Europy jako miejsca zdolnego do udzielenia pomocy humanitarnej i zagwarantowania poszanowania praw człowieka.

Co się tyczy zagrożeń hybrydowych wywoływanych przez państwa trzecie w celu sprawdzenia jedności UE, współsprawozdawca opinii Pietro Vittorio Barbieri zauważył, że ludzie nie są zagrożeniem, lecz raczej ofiarą takiej taktyki. 

EKES podkreślił, że wykorzystywani w tym celu migranci są bardzo podatni na zagrożenia i potrzebują ochrony, zaznaczając, że pomoc humanitarna musi spełniać standardy wymagane na mocy prawa UE i być zgodna z ustalonymi praktykami dotyczącymi wspierania osób znajdujących się w trudnej sytuacji. EKES zaleca sprawiedliwe, pełne i natychmiastowe uznanie praw migrantów poddanych instrumentalizacji oraz unikanie szarej strefy niepewności administracyjnej. (at)