Gdy EKES odniósł się w marcu do sprawozdania Komisji Europejskiej na temat tendencji i kwestii wymagających śledzenia, podkreślił, że bardziej przydatne byłoby dopuszczenie go od samego początku do udziału w prognozie.

W przyjętej na sesji plenarnej w marcu opinii EKES-u w sprawie sprawozdania dotyczącego prognozy strategicznej z 2022 r. EKES zaznaczył, że może poprawić zdolności analityczne i prognostyczne UE. Jako organ przekazujący informacje społeczeństwu obywatelskiemu ma wszelkie dane po temu, by wskazywać na nowe trendy. Wyraził również chęć wczesnego wniesienia wkładu w przyszłe sprawozdanie dotyczące prognozy strategicznej z 2023 r., by dowieść swoich możliwości.

Sprawozdawca Angelo Pagliara przedstawił niektóre założenia leżące u podstaw opinii: EKES już w opiniach z wcześniejszych lat omówił wiele kwestii poruszonych w sprawozdaniu Komisji – mamy bardzo duże doświadczenie i bogatą wiedzę. Chcemy brać większy udział w sporządzeniu sprawozdania, ponieważ naprawdę możemy pomóc.

W sprawozdaniu z 2022 r. omówiono najlepszy sposób pogodzenia ambicji klimatycznych z celami cyfrowymi, które mogą być z nimi sprzeczne, i wskazano dziesięć najważniejszych obszarów, w których osiągnięcie jak największej synergii i spójności wymaga podjęcia działań. W tym względzie EKES apeluje o ukierunkowanie planu prognozy strategicznej na stworzenie nowego modelu rozwoju łączącego w sobie zrównoważoność gospodarczą, środowiskową i społeczną i stawiającego ludzi na pierwszym miejscu.

Jednym z największych niedociągnięć stwierdzonych przez EKES w sprawozdaniu z 2022 r. jest brak jasnego obrazu zagrożeń i scenariuszy w sytuacji, gdy UE nie uda się osiągnąć celów w zakresie dostępności surowców, metali ziem rzadkich i zasobów wodnych.

Z myślą o sprawozdaniu dotyczącym prognozy strategicznej już z 2023 r. i Europy zrównoważonej pod względem społecznym i gospodarczym, które Komisja ma opublikować w drugim kwartale 2023 r., EKES wskazał następujące szczególnie istotne dziedziny:

• systemy dostaw i odporność europejskiego sektora rolno-spożywczego,
• dbałość o mocny, spójny i innowacyjny europejski system przemysłowy, zdolny do tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy,
• konieczność osiągnięcia strategicznej autonomii energetycznej oraz wsparcia przedsiębiorstw i pracowników w następstwie działań podjętych podczas kryzysu pandemicznego. (dm)