Rudolf Kolbe

Sektor budowlany ma duży wpływ na emisje CO2 w Unii Europejskiej i na całym świecie. Niezbędne jest zmniejszenie śladu tego sektora. Znacząco pomóc w tym może rozpowszechnienie budownictwa drewnianego, które przyczyni się również do transformacji ekologicznej.

Drewno jeszcze przed swoim zastosowaniem jako materiał budowlany kumuluje węgiel – drzewo w 50% jest zbudowane z czystego węgla – i pod wieloma względami bardzo dobrze się sprawdza: drewno z lasów certyfikowanych jako zrównoważone może w wielu krajach być pozyskiwane w stosunkowo niewielkiej odległości od placów budowy; przetwarzanie jest rzadko problematyczne czy szkodliwe dla środowiska; drewno można z łatwością ponownie wykorzystać. Z analizy porównawczej równoważnych budynków w całym cyklu ich życia wynika, że drewno jest dobrą alternatywą pod względem energii wbudowanej, emisji gazów cieplarnianych, zanieczyszczenia powietrza i wody oraz innych wskaźników oddziaływania na środowisko.

Niemniej by rozpowszechnić budownictwo drewniane jako sposób osiągnięcia celów klimatycznych, konieczne jest zastosowanie kryteriów jakości w zamówieniach publicznych, w tym kryteriów zrównoważonego rozwoju i cyklu życia, a także wybór odpowiednich procedur udzielania zamówień, które dopuszczają innowacyjne rozwiązania. Potrzebujemy zaostrzonych zobowiązań prawnych, jeśli chodzi o konkurowanie pod względem jakości oraz o ekologiczne zamówienia publiczne. Nieodzowne są również działania, aby szkolić instytucje zamawiające w zakresie stosowania takich kryteriów i wymogów.

Należy ponadto wprowadzić normy minimalne dotyczące emisji dwutlenku węgla z budynków w całym cyklu życia oraz obowiązkową sprawozdawczość w zakresie emisji dwutlenku węgla w całym sektorze budowlanym wraz ze środowiskiem prawnym i technicznym, które ogólnie umożliwi innowacje, także w budownictwie drewnianym.

Budownictwo drewniane może zapewnić zrównoważoną, inkluzywną i estetyczną przestrzeń do zamieszkania i życia.