Door Konstantina Manoli

Het lijdt geen twijfel dat het uitoefenen van het stemrecht een krachtig instrument is om meningen te uiten en het beleid te beïnvloeden. Tijdens verkiezingen laten we allemaal onze stem horen, en kiezen we voor diegenen die we het geschiktst achten om ons, onze overtuigingen en ons waardensysteem te vertegenwoordigen. Toch hebben de meeste mensen de neiging om de kracht van het uitoefenen van het stemrecht te onderschatten, en dit geldt zeker ook voor ons, jongeren.

Wij geven vol overtuiging uiting aan onze wens om de wereld te veranderen en een betere toekomst te creëren voor ons allen en voor de komende generaties. Maar als we er op een bepaald punt van overtuigd raken dat onze meningen, waarden en idealen er niet toe doen of dat het niet in onze macht ligt om iets te veranderen, dan slaat de gelatenheid toe.

Als jonge vrouw uit Griekenland weet ik precies hoe dat voelt. Ik ken de frustratie dat onze stem niet wordt gehoord, dat onze rechten met voeten worden getreden en dat we ons machteloos voelen omdat we het gevoel hebben dat we niets kunnen doen. Soms gaan de dingen, ondanks onze beste inspanningen, niet zoals gepland. Juist op deze momenten, wanneer we het gevoel hebben dat onze inzet tevergeefs is geweest, vergeten we vaak een fundamentele waarheid: onze macht ligt in onze stem. Of zoals Barack Obama het verwoordde: “Elke stem telt!”

Helaas denk ik niet dat ik de enige ben die deze gevoelens van frustratie kent, of dat deze alleen te maken hebben met mijn Grieks-, jong- of vrouw-zijn. In feite voelen veel mensen zich zo, ongeacht hun leeftijd, etniciteit, gender, religie of persoonlijke situatie.

Door te stemmen laten wij onze collectieve stem horen en geven we de door ons gewenste toekomst mee vorm. Als we ons lot in eigen handen nemen, zorgen we ervoor dat onze dromen en waarden weerspiegeld worden in de beslissingen die de samenleving gestalte geven. We moeten handelen, want onze stem is de sleutel die de deur opent naar een toekomst waarin mondige jongeren gehoord worden.

De wijze woorden van John Lewis bieden ons een kompas: “Als wij het niet doen, wie dan wel? Als we het niet nú doen, wanneer dan wel?”