Wij nodigen u uit om opnieuw enkele van de hoogtepunten van een virtuele persconferentie te beleven van de Internationale Dag van Personen met een handicap 2020, georganiseerd door de Persdienst op 2 december 2020.
Welke lessen kunnen er voor mensen met een handicap worden getrokken uit de pandemie, die nu al bijna een jaar duurt?
Dit is slechts één van de vele vragen. Wij raden u aan de standpunten van onze gasten te lezen.
Presentatie in een notedop
Sinéad Burke – Iers voorvechter van de rechten van personen met een handicap en directeur van Tilting the Lens: “Ik ben een gehandicapte vrouw, docent, schrijfster en kom op voor de rechten van gehandicapten”.
Ioannis Vardakastanis – EESC-lid en activist voor gehandicapten, voorzitter van het Europees Gehandicaptenforum: “Ik heb mijn leven gewijd aan het voeren van campagnes, het bepleiten van en het vechten voor de rechten van personen met een handicap, zowel in mijn dorp als in de rest van de wereld.”
Krzysztof Pater – EESC-lid en auteur van het verslag over het stemrecht van personen met een handicap bij de verkiezingen voor het Europees Parlement: “Al 20 jaar lang probeer ik te helpen, oplossingen te vinden en een beter juridisch klimaat te scheppen voor mensen met een handicap”.
Pietro Vittorio Barbieri – voorzitter van de thematische groep Gehandicaptenrechten van het EESC: “Dit is geen gewone dag; we maken nu een periode door die ons van inclusie naar uitsluiting brengt. Het belangrijkste probleem is de geïsoleerdheid van mensen tijdens de pandemie.”
De moeite waard om te weten...
Hoe optimistisch bent u over uw inspanningen om kinderen aan te moedigen verschillen te accepteren en trots te zijn op zichzelf? Hoe reageren zij?
Sinéad Burke: “Ik heb concrete verwachtingen dat het in de toekomst beter zal zijn. We zeggen vaak dat kinderen het verschil niet zien, maar ik denk dat dat niet waar is. Kinderen zien het verschil wel degelijk, ze zijn zich bewust van identiteit. Het verschil tussen kinderen en volwassenen is dat ze met nieuwsgierigheid reageren. Ik zou volwassenen willen vragen om te kijken hoe kinderen reageren. Aanvaarding en nieuwsgierigheid zijn zo belangrijk. Ik denk dat volwassenen geïnspireerd en geleid moeten worden door de manier waarop kinderen reageren op een handicap.”
Wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat mensen met een handicap in Noord-Ierland niet worden gescheiden van de Republiek Ierland op het vlak van mensenrechten en arbeidsomstandigheden, met name voor telewerkers met een handicap?
Ioannis Vardakastanis: “De samenwerking met organisaties voor mensen met een handicap zal worden voortgezet en kwesties met betrekking tot deze groep zullen hoog op de agenda staan. De boodschap is duidelijk. De eenheid en de rechten van mensen met een handicap moeten door alle regeringen worden gerespecteerd. Zij mogen niet worden geïsoleerd door de brexit of andere politieke besluiten.”
Pietro Vittorio Barbieri: “De brexit-overeenkomst aan het eind van 2020 zal de politieke agenda bepalen.”
Sinéad Burke: “Nu we de brexit naderen, moeten we ons niet blindstaren op winst en handel, maar de aandacht verleggen naar de mensen. Beleid formuleren waarin de mens centraal staat, is belangrijk, met name tijdens de pandemie. Ik hoop dat we bondgenoten zullen blijven en dat we degenen die gemarginaliseerd zijn, vaak mensen met een handicap, zullen blijven steunen.”
Krzysztof Pater: “Het Europees gehandicaptenforum is een fantastisch platform. Ten tijde van het verslag en vóór de verkiezingen voor het Europees Parlement verwachtte niemand dat het VK de EU zou verlaten, maar het VK heeft een aantal wetgevingsoplossingen die veel EU-organisaties ter harte zouden moeten nemen.”
Wat is volgens u de grootste impact van de pandemie op mensen met een handicap en welke aspecten van het dagelijks leven zijn het meest getroffen?
Krzysztof Pater: Ik wil het gebrek aan contact met anderen benadrukken, dat niet alleen de geestelijke gezondheid van mensen beïnvloedt, maar ook hun dagelijks leven (in verband met hulp, winkelen, revalidatie). De actieplannen die de regeringen tijdens de pandemie hebben opgelegd, hebben de mensen die in instellingen voor langdurige zorg verblijven, over het hoofd gezien.”
Pietro Vittorio Barbieri: "De grootste impact geldt voor mensen die in verzorgingstehuizen verblijven, die zich geïsoleerd voelen. Ouderen zijn in de steek gelaten”.
Sinéad Burke: “Tijdens de pandemie werd beoordeeld of je een behandeling zou kunnen overleven. Als je ouder of gehandicapt was, had je minder kans om behandeld te worden. Zijn sommige levens meer waard dan andere? Ik denk dat we, nu we in de openbare ruimte afstand houden van elkaar, de kans hebben om nieuwe fundamenten te leggen en na te denken over hoe we willen dat de wereld eruit ziet, waarbij gehandicapten centraal moeten staan.”
Ioannis Vardakastanis: “Onder verwijzing naar de Black Lives Matter-slogan in de VS zou ik willen zeggen: de levens van mensen met een handicap doen er ook toe. Tijdens de pandemie waren we getuige van uitsluiting, medische armoede, discriminatie en ongelijkheden in het gezondheidsstelsel. “Niets over ons zonder ons' moet een echte drijfveer worden voor de verandering van beleid en systemen om het leven van mensen met een handicap mee te laten tellen.” (at)