Του Andres Ăó Delgado

Ενώ η βιομηχανία δεν σχεδίαζε ποτέ να εγκαταλείψει την Ευρώπη, η πραγματικότητα είναι ότι, από τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2024, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ έχουν καταλήξει σε σαφές συμπέρασμα: χωρίς μια ισχυρή βιομηχανία, η Ευρώπη δεν μπορεί να εξασφαλίσει στρατηγική αυτονομία ή να επιτύχει την ουσιαστική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της. Μια ισχυρή βιομηχανική βάση είναι επιτακτική όχι μόνο για ποιοτικές θέσεις εργασίας για τους Ευρωπαίους, αλλά και για την πρόοδο, την καινοτομία και τις υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Για την αντιμετώπιση της κρίσης του κόστους ζωής, η ΕΟΚΕ δρομολόγησε μια πρωτοβουλία - μια «γενική γνωμοδότηση» - για την αντιμετώπιση της κρίσης σε διάφορους τομείς πολιτικής και την παροχή στοχευμένων συστάσεων στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της ΕΕ και των κρατών μελών. Στο πλαίσιο αυτό, η επιτροπή «Μελέτη για τις βιομηχανικές μεταλλαγές» (CCMI) της ΕΟΚΕ έχει μηδενιστεί όσον αφορά την επανεκβιομηχάνιση ως βασική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης του κόστους ζωής στους πολίτες και τις επιχειρήσεις της Ευρώπης.

Η γνωμοδότησή μας με θέμα « Επανεκβιομηχάνιση της Ευρώπης - ευκαιρίες για τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους και τους πολίτες στο πλαίσιο της κρίσης του κόστους ζωής», η οποία αναμένεται να εγκριθεί κατά τη σύνοδο ολομέλειας της ΕΟΚΕ τον Ιούνιο, υπογραμμίζει τον ζωτικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η επανεκβιομηχάνιση στη βελτίωση της κατάστασης των ατόμων και των επιχειρήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Τα κύρια συμπεράσματα της γνωμοδότησης έχουν ως εξής:

Μολονότι επικροτούμε την πρωτοβουλία της Επιτροπής να δρομολογήσει μια «πυξίδα ανταγωνιστικότητας», ζητούμε τη συμπερίληψη σαφών σημείων αναφοράς και δεικτών επιδόσεων, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι προσπάθειες αυτές δεν θα υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, αλλά θα υλοποιηθούν.

Στον τομέα της ενέργειας (ο οποίος λειτουργεί επί του παρόντος ως αντικίνητρο για την ευρωπαϊκή βιομηχανία και την ευρύτερη οικονομία), ζητούμε τη λήψη ταχέων μέτρων, τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, για τη διασφάλιση ασφαλούς, σταθερής και προβλέψιμης ενέργειας σε τιμές που επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να είναι ανταγωνιστικές και δεν επιβαρύνουν τα νοικοκυριά.

Η στρατηγική αυτονομία πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της διαδικασίας επανεκβιομηχάνισης και να ωφελεί όχι μόνο τις άμεσα εμπλεκόμενες επιχειρήσεις, αλλά και ολόκληρη την αλυσίδα αξίας. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία αντιμετωπίζει έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και, ως εκ τούτου, ζητούμε μείωση της γραφειοκρατίας και εξορθολογισμό της νομοθεσίας της ΕΕ για τη χορήγηση αδειών εργασίας. Δεν θέλουμε να «εισαγάγουμε» φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά να προσελκύσουμε ειδικευμένους εργαζομένους που θα εμπλουτίσουν την ευρωπαϊκή κοινωνία.

Στόχος της βιομηχανικής πολιτικής πρέπει να είναι να αποκαταστήσει την ελκυστικότητα της ΕΕ και να την καταστήσει εκ νέου ευνοϊκό για τις βιομηχανικές επενδύσεις, αξιοποιώντας την ασφάλεια δικαίου, τις δεξιότητες των εργαζομένων της και, φυσικά, τα οφέλη της ενιαίας αγοράς.

Ο κοινωνικός διάλογος πρέπει να ενσωματωθεί πλήρως στη διαδικασία επανεκβιομηχάνισης, καθώς επηρεάζει όχι μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και τις ΜΜΕ, οι οποίες αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.

Υπάρχει, ωστόσο, ένα ζήτημα που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο σε ορισμένες κοινωνικές και πολιτικές ομάδες: απλούστευση της γραφειοκρατίας. Σύμφωνα με τον κ. Stefano Mallia, Πρόεδρο της Ομάδας των Εργοδοτών της ΕΟΚΕ, «η απλούστευση δεν σημαίνει απορρύθμιση. Δεν πρόκειται για κατάργηση της Πράσινης Συμφωνίας ή για βασικές κοινωνικές διασφαλίσεις... Στόχος είναι η εξάλειψη της γραφειοκρατίας που δεν ωφελεί κανέναν.»

Όπως πάντα, ο αγριός βρίσκεται στις λεπτομέρειες· ωστόσο, αντί να αποθαρρύνουμε, πρέπει να εμβαθύνουμε τη διαδικασία επανεκβιομηχάνισης, η οποία θα περιλαμβάνει επενδύσεις σε ολόκληρη την αλυσίδα, από τις δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές έως τις επιχειρηματικές επενδύσεις στη βιομηχανία, την προώθηση ποιοτικών θέσεων εργασίας, την ενθάρρυνση της διά βίου επαγγελματικής επιμόρφωσης, τη διατήρηση των κοινωνικών προτύπων που βρίσκονται στο επίκεντρο του κεκτημένου της ΕΕ και την προώθηση της επιχειρηματικής καινοτομίας ως μέσου συνεχούς βελτίωσης και ανάπτυξης υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι μια ισχυρή βιομηχανία, εγκατεστημένη σε ολόκληρη την ΕΕ, μπορεί να αποτελέσει έναν από τους κύριους μοχλούς για τη βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης της ευρωπαϊκής οικονομίας και την ουσιαστική βελτίωση της κατάστασης των Ευρωπαίων και των οικογενειών τους.