door Arnold Puech d’Alissac, vicevoorzitter van de EESC-groep Werkgevers

Toen Emmanuel Macron in 2017 voor het eerst tot president van Frankrijk werd gekozen, werd hij meteen een vaandeldrager voor het radicale midden. Maar gezien de huidige geopolitieke en nationale situatie profileerde hij zich deze keer minder als de kandidaat van het radicale midden en liet hij zich meer voorstaan op zijn merites als een ware hervormer en op zijn ideeën voor mondiale problemen, en presenteerde hij zich als een leider die de Franse politiek nieuw leven heeft ingeblazen. De verkiezingsuitslag laat echter een duidelijk verdeeld en versnipperd land zien, veel meer dan in 2017.

Hoe kunnen we de Franse burgers weer hoop geven en ervoor zorgen dat we de volgende keer niet een Marine Le Pen zien die nog meer doet alsof ze het centrum van het politieke spectrum vertegenwoordigt? Het antwoord is simpel: opwaartse sociale mobiliteit. Macron moet zich op de minderbedeelden richten en hun reële vooruitzichten bieden om hogerop te komen op de sociaal-economische ladder.

Er komt nog een “derde kiesronde”, want in juni vinden er parlementsverkiezingen plaats. Zoals het systeem is opgezet, pakt het altijd goed uit voor presidenten, en ik maak me hier totaal geen zorgen om Macron: er zal een sterke meerderheid zijn, want de oppositie is zowel ter linker- als ter rechterzijde onvoldoende samenhangend.

En als Les Républicains er weer bovenop willen komen, zullen ze het over een andere boeg moeten gooien, met name waar het gaat om de grote thema’s die Frankrijk bezighouden, de tekorten en het stabiliteits- en groeipact. Dat zou nieuwe hoop en vooruitzichten op welvaart bieden.

We moeten hervormingen doorvoeren in ons land, met name op het gebied van de pensioenen, waar het systeem wordt ontsierd door diepe ongelijkheden tussen de publieke en de particuliere sector. De zaken zitten op dat front muurvast. En als je kijkt naar alles wat president Macron de afgelopen vijf jaar heeft gedaan, zijn er veel hervormingen die hij niet heeft kunnen doorvoeren. Lakmoesproef voor zijn tweede termijn zal zijn welke hervormingen hij er nu wel zal kunnen doorkrijgen.

Maar het zal heel moeilijk zijn om zaken te hervormen. We zijn nauw verweven met de EU en de herziening van het stabiliteits- en groeipact zou ons kunnen helpen om dingen te veranderen.  Wat Europa betreft, denk ik dat Macron een goede bondgenoot is en dat hij op de ingeslagen weg zal doorgaan. Met de aanwijzing van twee ministers die belast zullen worden met de ecologische transitie volgt hij het voorstel van de Duitse regering.

Macron zal op zijn weg nog heel wat obstakels en uitdagingen tegenkomen, maar hij begint aan zijn tweede ambtstermijn en we hopen dat hij lering heeft getrokken uit zijn eerste periode als president.