In 2050 zal het aandeel 80-plussers in de bevolkingspiramide naar verwachting meer dan verdubbeld zal zijn. Een dwingende reden om een zorgmodel voor afhankelijke ouderen te mainstreamen in de beleidsvorming van de EU, aldus het EESC.

De pandemie heeft tekortkomingen in de ouderenzorg aan het licht gebracht, en het initiatief van de Europese Commissie inzake de opstelling van een nieuwe Europese zorgstrategie is volgens het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC) een stap in de goede richting. Het is echter noodzakelijk dat de adviesorganen en de Europese maatschappelijke organisaties die ouderen vertegenwoordigen een stem in het kapittel krijgen.

In zijn tijdens de januarizitting goedgekeurde initiatiefadvies “Naar een nieuw zorgmodel voor ouderen: leren van COVID-19” heeft het EESC de verschillende modellen voor langdurige zorg voor 65-plussers die hun autonomie hebben verloren of in institutionele zorgcentra verblijven, onder de loep genomen.

Miguel Ángel Cabra De Luna, rapporteur van het advies: “De zorg voor alle ouderen moet een hoeksteen van het EU-beleid zijn, in het kader van de uitvoering van het actieplan voor de Europese pijler van sociale rechten.”

Het EESC stelt voor een Europese waarnemingspost voor ouderenzorg op te richten die het mogelijk moet maken om: toereikende statistische gegevens te verzamelen, goede praktijken van verschillende nationale modellen met elkaar te vergelijken, structurele tekortkomingen in de nationale stelsels in kaart te brengen, technische ondersteuning te bieden om de goedkeuring van politieke richtsnoeren op EU-niveau te vergemakkelijken, en de Europese pijler van sociale rechten te helpen implementeren.

Daarnaast pleit het EESC in zijn advies voor de invoering van een Europees Ouderenjaar, als erkenning van de grondrechten van ouderen en van hun bijdrage aan de samenleving, zoals vastgelegd in artikel 25 van het Handvest van de grondrechten van de EU.

Tijdens de pandemie werden de rechten en behoeften van ouderen slechts gedeeltelijk in aanmerking genomen, en zijn de conceptuele, structurele en functionele tekortkomingen in de zorgmodellen voor ouderen aan het licht gekomen. Breder gezien is tijdens de pandemie eens te meer duidelijk geworden dat de vergrijzing van de bevolking een fundamentele strategische uitdaging voor de EU en haar lidstaten is. (at)