Ik heb gemengde gevoelens over de lockdown. Aan de ene kant heb ik door van thuis uit te werken meer tijd voor mijn gezin dan ooit. Aan de andere kant heb ik een kamer in mijn huis moeten ombouwen tot kantoor. En omdat lang thuisblijven soms frustrerend is, probeer ik ook tijd te besteden aan mijn favoriete hobby: naar muziek luisteren op mijn hifi-installatie.

Als universiteitsdocent heb ik de interactie met de studenten tijdens de colleges gemist. Ja, ik heb via Zoom en Panopto lesgegeven, maar dat is niet hetzelfde als in een collegezaal.

Vanuit academisch perspectief heb ik ervaren dat online-interactie met studenten mogelijk is, en hoewel ik denk dat onderwijzen beter gaat wanneer iedereen fysiek aanwezig is in een klaslokaal, moet gecombineerd afstands- en contactonderwijs worden overwogen als oplossing voor de toekomst.

Ik heb ook deelgenomen aan verschillende onlinevergaderingen en die waren grotendeels even doeltreffend als een vergadering waarbij iedereen fysiek aanwezig is. Tal van vergaderingen kunnen voortaan eigenlijk online gehouden blijven worden, waaronder sommige EESC-vergaderingen.

Naast mijn persoonlijke ervaring heeft de lockdown een aantal dingen duidelijk gemaakt: sommige economische activiteiten waren duidelijk niet-duurzaam en andere niet zo veerkrachtig als we dachten. Daarom moeten we dringend – hoe sneller hoe beter – anders gaan aankijken tegen de economische activiteiten, wat overigens al veel eerder had moeten gebeuren. Waarschijnlijk zullen de gevolgen van COVID-19 en de transitie naar een veerkrachtigere en duurzamere economie voor velen echter pijnlijk zijn.

Ik moet zeggen dat ik een van de gelukkigen ben omdat ik binnen ongeveer een week kon overgaan tot onlinelesgeven en online-interactie met de studenten via Zoom en Panopto. Mijn werklast is waarschijnlijk toegenomen aangezien ik niet meer zoveel hoef te reizen als vroeger. Ik ben ook online blijven afspreken met mijn collega’s van de universiteit en daarbuiten.

Maar ik ken veel mensen van wie het werk verstoord is of helemaal stilligt. Velen krijgen nog een uitkering, die lager wordt naarmate de einddatum ervan dichterbij komt. Velen zijn hun baan kwijt en het zal voor hen moeilijker zijn dan ooit om nieuw werk te vinden. De werkloosheid onder jongeren, en ook afgestudeerden, zal waarschijnlijk toenemen en het zal minstens een paar jaar duren voor de economie weer enigszins in de buurt komt van het niveau van 2019.

Als academicus is mijn eerste prioriteit opnieuw deelnemen aan conferenties, waar ik collega's kan ontmoeten en economische thema's van algemeen belang kan bespreken. De volgende prioriteit is op bezoek gaan bij de weinige audiofiele vrienden die ik hier in Malta ken en ervaringen en kennis over geluidsapparatuur met hen uitwisselen.