Από την Ομάδα των Εργαζομένων της ΕΟΚΕ

«Είναι αδύνατον κάποιος να πει ψέματα, εκτός αν νομίζει ότι γνωρίζει την αλήθεια. Για να πει μπούρδες όμως, δεν χρειάζεται να πιστεύει κάτι τέτοιο.» Το έργο του φιλοσόφου Harry G. Frankfurt’s με τίτλο Περί μπουρδολογίας (On Bullshit) φαίνεται να παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον μετά τη χθεσινή αποκαλούμενη «Ημέρα Απελευθέρωσης» στην Ουάσιγκτον.

Στις 2 Απριλίου, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ανακοίνωσε έναν ενιαίο εισαγωγικό δασμό 10 % για όλους, καθώς και ειδικούς δασμούς για τους «χειρότερους παραβάτες». Κυκλοφόρησε ένας κατάλογος των εν λόγω παραβατών, με αριθμητικά στοιχεία για τους «αμοιβαίους δασμούς» σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του 20 % για την ΕΕ. Το γεγονός ότι οι αριθμοί αυτοί είναι σε μεγάλο βαθμό άνευ νοήματος και σίγουρα δεν ευθυγραμμίζονται με οποιονδήποτε ορθό ορισμό των αμοιβαίων δασμών διόλου δεν απασχολεί, προφανώς, τον Πρόεδρο. Όπως δεν τον απασχολεί και το γεγονός ότι το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου της ΕΕ στον τομέα των υπηρεσιών εξισορροπεί σχεδόν το συνολικό εμπόριο μεταξύ των δύο συνασπισμών. Όμως, η ακριβολογία δεν είναι το φόρτε του.

Καθώς μπαίνουμε σε έναν νέο εμπορικό πόλεμο που βασίζεται στην ανοησία, τι θα πρέπει να περιμένουν οι άνθρωποι; Υψηλότερο πληθωρισμό, αβεβαιότητα στις αγορές και πλήγματα στις ευρωπαϊκές βιομηχανίες. Το κατά πόσον όλα αυτά θα ωφελήσουν τους εργαζομένους των ΗΠΑ μένει να διαπιστωθεί.

Πέραν των δασμών, η ΕΕ πρέπει να προστατεύει τους δικούς της εργαζομένους και τις δικές της θέσεις εργασίας, μετριάζοντας τις αρχικές επιπτώσεις, όχι μόνο λόγω των δασμών, αλλά και λόγω της αβεβαιότητας που προξενεί η αυθαιρεσία με την οποία επιβάλλονται. Αυτό σημαίνει επανενεργοποίηση της εσωτερικής μας ζήτησης και διασφάλιση της αναδιανομής και της αποτελεσματικής χρήσης του πλούτου.

Σημαίνει επίσης προστασία και επένδυση στις βιομηχανίες και στους τομείς μας που έχουν καίρια σημασία, διαφοροποίηση των πηγών ενέργειας, αντιμετώπιση της κρίσης του κόστους ζωής και μεταρρύθμιση της ΕΕ ώστε να καταστεί αποτελεσματική η λήψη αποφάσεων. Μια ισχυρή και ανθεκτική κοινωνία είναι το μόνο που μπορεί να εμποδίσει να ξεφυτρώσουν κι άλλοι Τραμπ σε ολόκληρη την ήπειρο. Οι κοινωνικοί εταίροι αποτελούν βασικό στοιχείο μιας τέτοιας κοινωνίας. Ένας από τους ορκισμένους εχθρούς του διδύμου Μασκ-Τραμπ είναι τα συνδικάτα, και υπάρχει λόγος γι’ αυτό.