Op verzoek van het Spaanse voorzitterschap van de Raad van de EU laat het EESC zijn licht schijnen over de toekomst van het cohesiebeleid en doet het aanbevelingen voor een flexibeler en sociaal gefocust “cohesiebeleid 2.0” dat inspeelt op veranderende uitdagingen zoals de pandemie, klimaatverandering en de digitale transitie.

De kern van het Europese cohesiebeleid is dat het beginsel dat niemand buiten de boot mag vallen altijd wordt geëerbiedigd. “Ondanks de tekortkomingen ervan moet dit beleidsbeginsel overeind blijven”, aldus EESC-rapporteur María del Carmen Barrera Chamorro. “De partners uit het maatschappelijk middenveld zijn bereid om zich daarvoor via een solide investeringsbeleid van de EU te blijven inzetten. Nu Europa te maken heeft met een veranderend landschap, blijft dit standvastige beginsel een baken op weg naar een billijkere toekomst.” Corapporteur David Sventek: “Voor de verwezenlijking van de cohesiedoelstellingen is het van essentieel belang dat de interactie tussen horizontaal EU-beleid en het cohesiebeleid wordt bevorderd, zodat alle beleidsmaatregelen stroken met de fundamentele doelstellingen van de EU en synergieën worden gecreëerd.”

Het EESC pleit voor een gericht en flexibel cohesiebeleid van de EU en wijst daarbij op de impact van ongelijkheid op groei en concurrentievermogen. Het zou graag zien dat de verschillen tussen lidstaten, regio’s en steden snel worden aangepakt, met bijzondere aandacht voor gebieden die het zwaar te verduren hebben. Steun op maat voor diverse groepen en samenwerking met de sociale partners zijn van cruciaal belang. Het EESC pleit voor een gemoderniseerd, flexibel cohesiebeleid waarmee kmo’s levensvatbaar blijven en strategische technologieën in grote ondernemingen worden ondersteund. Om werkelijk convergentie tot stand te brengen is het zaak de regionale veerkracht te vergroten, in te spelen op de ontwikkelingsbehoeften en partnerschappen voor een inclusiever en flexibeler Europa te bevorderen.