EKES info

Przez dwa dni, 5 i 6 maja, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, jako przedstawiciel społeczeństwa obywatelskiego, gościł „europejski panel obywatelski”, w którym wzięło udział ponad sto osób reprezentujących różnorodność 27 państw członkowskich, z wyłączeniem Zjednoczonego Królestwa.

Panel został zorganizowany z inicjatywy rządu francuskiego przez Komisję Europejską, w partnerstwie z Komitetem, który był gospodarzem tego premierowego spotkania.  

Uczestnicy podzielili się obawami i nadziejami dotyczącymi przyszłości Europy, aby wskazać 12 najważniejszych kwestii budzących niepokój Europejczyków. Dotyczą one wszystkich dziedzin życia, w tym bezrobocia, edukacji, migracji, środowiska, klimatu, zdrowia, obrony i bezpieczeństwa. Jednym słowem, każdy obywatel miał sposobność, by zabrać głos na temat przyszłości Europy.

Od 9 maja dostępny będzie dla wszystkich obywateli europejskich internetowy kwestionariusz – „ogólnoeuropejskie narzędzie” konsultacji prowadzonych przez Komisję Europejską w perspektywie spotkania na szczycie w maju 2019 r. w Sibiu. 

Przewodniczący EKES-u Luca Jahier podkreślił wyjątkowy charakter tego projektu, który „zmusza do poszukiwania drogi w trakcie podróży”, a także znaczenie dyskusji na tematy zaproponowane przez obywateli w Europie. Przewodniczący zapewnił uczestników panelu, że ich opinie zostaną uwzględnione: „Różnorodność opinii oraz kontekst kulturowy i językowy są bogactwem europejskim”.

Thierry Libaert, członek Grupy III, stwierdził, że europejski panel obywatelski nie może pozostać wydarzeniem bez następstw po opuszczeniu Brukseli. Musi mieć ciąg dalszy wszędzie tam, gdzie znajdą się jego uczestnicy, i być kontynuowany z udziałem członków EKES-u w ich państwach członkowskich.

Pomysł goszczenia europejskiego panelu obywatelskiego pojawił się na sesji plenarnej EKES-u w lutym 2018 r. Francuska minister do spraw europejskich Nathalie Loiseau, zaproszona na sesję plenarną Komitetu, przedstawiła proces konsultacji europejskich zaproponowany przez prezydenta Macrona. W tym kontekście Georges Dassis (ustępujący przewodniczący EKES-u) i Luca Jahier (nowy przewodniczący) zaproponowali niezwłoczne i czynne zaangażowanie Komitetu, odwołując się do pozytywnych wyników konsultacji przeprowadzonych w 2017 r. przez Komitet w państwach członkowskich w ramach białej księgi J.C. Junckera w sprawie przyszłości Europy. (ehp)

Rozszerzenie UE, a przede wszystkim upowszechnienie wartości demokratycznych i standardów prawnych UE w regionie Bałkanów Zachodnich leży w interesie zarówno krajów Bałkanów Zachodnich, jak i UE – zauważył Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny w swojej opinii „Spójność gospodarcza i społeczna a integracja europejska Bałkanów Zachodnich”, przyjętej na sesji plenarnej 19 kwietnia.

„Niezwykle ważne jest, by przystąpienie do UE krajów Bałkanów Zachodnich pozostało priorytetem UE” – stwierdził Andrej Zorko, sprawozdawca opinii EKES-u. „Promowanie wartości UE w tym regionie gwarantuje bezpieczeństwo i stabilność, przyspiesza rozwój gospodarczy i społeczny, jak również krzewi demokrację i praworządność w tych krajach. A to z kolei oznacza stabilność i bezpieczeństwo UE. Bardzo ważne jest, że społeczeństwo obywatelskie, w tym partnerzy społeczni, odgrywa w tym procesie aktywną rolę.

Korupcja, przestępczość zorganizowana, ogólna słabość instytucji państwowych i państwa prawa i dyskryminacja mniejszości – to niektóre z problemów, którym kraje Bałkanów Zachodnich muszą stawić czoła. Ich gospodarki wciąż rosną, lecz sześć krajów bałkańskich nadal znajduje się w grupie najuboższych krajów w Europie. Szacuje się, że pełna osiągnięcie pełnej konwergencji z unijnymi standardami życia może potrwać nawet 40 lat. EKES uważa zatem, że Komisja Europejska powinna opracować specjalne programy na rzecz przyspieszenia konwergencji społecznej i gospodarczej Bałkanów Zachodnich.

„EKES zauważa, że proces przystąpienia do UE pozostaje kluczową motywacją do reform w krajach Bałkanów Zachodnich” – stwierdził Dimitris Dimitriadis, współsprawozdawca opinii EKES-u. „EKES stwierdza, że nie zwraca się uwagi na gospodarcze i społeczne skutki przeprowadzanych reform, choć istnieje znaczna różnica w poziomie bezpieczeństwa ekonomicznego i społecznego obywateli państw członkowskich UE i krajów kandydujących. Zaleca zatem, by rozważając, czy spełnione zostały kryteria członkostwa w UE, oceniano także spójność społeczną, gospodarczą i terytorialną”. (sg)

W opinii EKES-u wzywa się do silnej polityki przemysłowej i produkcyjnej opartej na wzajemności.

„Komisja Europejska musi przyjąć silną politykę przemysłową i produkcyjną opartą na wzajemności, w innym przypadku europejski przemysł technologii morskiej nie sprosta konkurencji ze strony stoczni azjatyckich” – ostrzegł Marian Krzaklewski, sprawozdawca opinii EKES-u w sprawie strategii LeaderSHIP, przyjętej na sesji plenarnej w dniu 19 kwietnia. 

EKES wzywa Komisję do przyspieszenia realizacji strategii LeaderSHIP 2020 i przedstawia najważniejsze zalecenia dotyczące nowej sektorowej strategii LeaderSHIP 2030.

„Europa potrzebuje szczególnego podejścia do przemysłu stoczniowego i sektora produkcji sprzętu morskiego. Podobnie jak Chiny, Stany Zjednoczone, Japonia i Korea Południowa, decydenci europejscy muszą traktować ten sektor jako strategiczny dla gospodarki europejskiej” – podkreślił współsprawozdawca Patrizio Pesci.

Takie podejście musi obejmować:

• kompleksowe porozumienie OECD na rzecz ustalenia przepisów dotyczących dotacji, a potencjalnie również w sprawie dyscypliny cenowej;
• wzajemność między Europą a krajami trzecimi jako naczelną zasadę zarówno w negocjacjach dwustronnych, jak i wielostronnych;
• konkretny instrument finansowy, który zwiększyłby inwestycje w sektorze kapitału podwyższonego ryzyka itd.

Europejski sektor technologii morskiej (TM) to główny sektor przemysłowy w Europie. Musi jednak stawić czoła wielu trudnościom, również z powodu protekcjonistycznej polityki konkurentów z Azji Wschodniej.

Około 300 stoczni europejskich zatrudnia 200 000 osób i ma ok. 31 mld EUR rocznego obrotu. Około 22 000 dużych przedsiębiorstw i MŚP wytwarza i dostarcza sprzęt morski, generując roczny obrót w w wysokości ok. 60 mld EUR. Zatrudniają bezpośrednio ponad 350 000 osób i mają 50% udziału w rynku światowym. (sma)

EKES wzywa do zapewnienia odpowiedniego finansowania na wdrażanie europejskiego filaru praw socjalnych. Aby filar społeczny stał się faktem, niezbędne są postępy w państwach członkowskich i zdecydowane działania w zakresie budżetu, inwestycji i wydatków bieżących.

Konsekwentne wdrażanie filaru wymaga nie tylko zaangażowania państw członkowskich, lecz również aktywnego poczucia podmiotowości, odpowiedzialności i udziału wszystkich zaangażowanych stron – a odpowiednie środki finansowe powinny to odzwierciedlać.

„Kluczowymi elementami finansowania będą bardziej elastyczne zasady budżetu UE dotyczące inwestycji publicznych, pełne wykorzystanie europejskich funduszy strukturalnych i sprawiedliwe opodatkowanie”, stwierdziła Anne Demelenne (Grupa Pracowników, BE), sprawozdawczyni opinii w tej sprawie.

EKES jest przekonany, że odpowiednie inwestycje społeczne będą kluczowe, by państwa członkowskie mogły osiągnąć wyznaczone cele. Jedną z opcji jest utworzenie puli do wydatkowania w państwach członkowskich i za pomocą rozmaitych programów unijnych. Należy wykorzystywać istniejące instrumenty europejskie do wspierania inwestycji publicznych w państwach członkowskich. 

Jak stwierdziła Anne Demelenne, „jedną z wytycznych w nadchodzących negocjacjach w sprawie wieloletnich ram finansowych UE na okres po roku 2020 powinny być zasady europejskiego filaru praw socjalnych i potrzeba ich wdrożenia. Podobnie jak Parlament Europejski nalegamy na podniesienie obecnego pułapu 1% wydatków UE na te cele".

Większe inwestycje publiczne w państwach członkowskich można by także ułatwiać odpowiednimi politykami podatkowymi oraz stosowaniem złotej zasady w inwestycjach publicznych ukierunkowanych na cel o charakterze społecznym. Zdaniem EKES-u w niektórych dziedzinach, oprócz publicznych środków krajowych i unijnych, wkład mogłyby wnieść również inwestycje sektora prywatnego. (jk)

EKES jest głęboko przekonany, że na tym etapie UGW nadal nie jest jeszcze wystarczająco odporna i stabilna, by skutecznie stawić czoła przyszłym kryzysom. Opowiada się za dokończeniem UGW i wzywa decydentów, by osiągnęli szersze i szybsze porozumienie polityczne w sprawie urzeczywistnienia ostatecznego celu, którym jest pogłębiona i prawdziwa UGW.

Dalsze kroki w sprawie UGW muszą się opierać na stanowczym wspólnym podejściu wszystkich państw członkowskich, lecz w obecnej debacie politycznej brakuje wyraźnie wspólnej wizji strategicznej – stwierdził Mihai Ivaşcu, sprawozdawca ostatniej opinii EKES-u zajmujący się kwestią pakietu UGW Komisji Europejskiej.

Stefano Palmieri, przewodniczący Sekcji ECO i współsprawozdawca, stwierdził: Dokończenie UGW wymaga silnego zaangażowania politycznego, skutecznego zarządzania i lepszego wykorzystania dostępnych środków. Konieczne jest opracowanie nowych instrumentów finansowych służących zapobieganiu sytuacjom kryzysowym i przeciwdziałaniu środkom procyklicznym.

EKES uświadamia w swej opinii, że Europejski Fundusz Walutowy nie powinien pełnić funkcji „złotego spadochronu”. Jego zadaniem powinno być raczej zapobieganie kryzysom bankowym, wspieranie rozwoju gospodarczego i amortyzowanie wstrząsów.

Proponuje ponadto uwzględnienie proponowanych nowych narzędzi budżetowych w budżecie UE, mianowicie funkcji stabilizacji makroekonomicznej dla strefy euro oraz specjalnego instrumentu wsparcia konwergencji, by pomóc państwom członkowskim, które zamierzają przyłączyć się do strefy euro.

W odpowiedzi na wnioski Komisji Komitet wydał osobną opinię w sprawie wspierania reform strukturalnych w państwach członkowskich.

W swej opinii zaproponował między innymi opracowanie jasnej strategii dla programu wspierania reform strukturalnych oraz zwiększenie puli środków finansowych na ten cel bez uszczerbku dla innych, równie istotnych funduszy.

Więcej informacji można znaleźć na naszej stronie internetowej. (jk)

Bezpośrednie inwestycje zagraniczne stanowią istotne źródło wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i innowacji. Zawsze miały one kluczowe znaczenie we wspieraniu rozwoju gospodarczego i społecznego w UE. Mogą one jednak stwarzać również zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego. Dlatego konieczne są odpowiednie warunki monitorowania takich inwestycji.

„Należy kontrolować inwestycje zagraniczne w kluczowe technologie i w infrastrukturę strategiczną zapewniającą dostawy wody i energii oraz w usługi finansowe”, powiedział Christian Bäumler, sprawozdawca opinii EKES-u poświęconej monitorowaniu bezpośrednich inwestycji zagranicznych, przyjętej przez Komitet na sesji plenarnej w dniu 19 kwietnia br.  Monitorowanie inwestycji w firmy o strategicznym znaczeniu dla bezpieczeństwa narodowego i porządku publicznego w UE jest pełne luk i nieskoordynowane. Nie wszystkie państwa członkowskie dysponują odpowiednimi procedurami monitorowania. W wypadku braku takich mechanizmów inwestycje dokonywane są bez kontroli. EKES podkreślił, że system na szczeblu UE musi uwzględniać różnice między państwami członkowskimi, a jednocześnie gwarantować ochronę interesów narodowych i europejskich.

W ostatnim dziesięcioleciu zanotowano w UE wzrost inwestycji z krajów trzecich. Większość z nich pochodzi z USA, Kanady i Szwajcarii, a także z Brazylii, Chin i Rosji. Niepokojący jest jednak fakt, że inwestorzy zagraniczni, zwłaszcza inwestorzy będący własnością państwa, zainteresowani są nabywaniem przedsiębiorstw europejskich dysponujących kluczowymi technologiami oraz inwestowaniem w strategiczne sektory przemysłu, infrastrukturę oraz inne aktywa istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa państw członkowskich i całej UE.

EKES przyjął z zadowoleniem wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia ustanawiającego ramy monitorowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych w Unii Europejskiej, zwrócił jednak uwagę na to, że skala problemu nie jest jeszcze w pełni znana, ponieważ Komisja nie dokonała wyczerpującej analizy skutków przepływów inwestycyjnych.

„Proponowany unijny mechanizm monitorowania jest krokiem w dobrym kierunku, ale nie pozwala jeszcze w pełni chronić interesów UE i państw członkowskich. W obecnej sytuacji system nie może powodować zbyt dużych obciążeń, ani być czasochłonny i kosztowny”, stwierdził współsprawozdawca EKES-u Gintaras Morkis. (sg)

EKES zdecydowanie popiera cele europejskiej unii energetycznej i zachęca społeczeństwo UE do utożsamienia się z tym projektem. Unia energetyczna ma znaczenie nie tylko dla polityk sektorowych takich jak polityka energetyczna, transportowa i klimatyczna, lecz na różne sposoby umożliwia podniesienie poziomu demokracji, spójności, konkurencji i sprawiedliwości w Europie. Podstawowe znaczenie dla osiągnięcia tego celu ma skuteczny dialog w sprawie energii ze zorganizowanym społeczeństwem obywatelskim na szczeblu unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym.

W opinii EKES-u, przyjętej na kwietniowej sesji plenarnej, Toni Vidan i Christophe Quarez analizują postępy na drodze do realizacji europejskiej unii energetycznej po publikacji trzeciego sprawozdania Komisji Europejskiej w tej sprawie w listopadzie 2017 r.

Zorganizowane społeczeństwo obywatelskie musi być aktywnie i stale zaangażowane. Efektywny dialog w dziedzinie energii wymaga połączonych wysiłków ze strony wszystkich instytucji UE i ich członków, zarówno w Brukseli, jak i w terenie w państwach członkowskich, tak aby omówić korzyści płynące z unii energetycznej i związane z nią problemy, włączyć obywateli w sporządzanie planów transformacji energetycznej i organizować debaty publiczne poświęcone wyobrażeniom na temat przyszłości energii w Europie.

Komitet proponuje szereg praktycznych rozwiązań umożliwiających pokonanie istniejących przeszkód: pakt społeczny na rzecz obywatelskiej transformacji energetyki, europejskie służby ds. informacji w zakresie energetyki, europejski fundusz dostosowania do transformacji energetyki i program „Green Erasmus Pro”. (mp)

EKES popiera wysiłki Komisji na rzecz zmniejszenia zróżnicowania wynagrodzeń ze względu na płeć wynoszącego 16,3% w UE, ale proponuje dalsze działania, w tym położenie szczególnego nacisku na zwalczanie odwiecznych stereotypów społecznych i kulturowych, które decydują o wyborach ścieżek edukacyjnych i zawodowych dla kobiet.

W swej opinii w sprawie opublikowanego przez Komisję planu działania dotyczącego eliminowania zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć EKES podkreślił również znaczenie przejrzystości i audytu płac w przedsiębiorstwach. Wezwał też Komisję, by zaczęła gromadzić zindywidualizowane dane w celu uzyskania dokładniejszych statystyk na temat ubóstwa kobiet, które często pozostaje ukryte ze względu na to, że gromadzone dane dotyczą gospodarstw domowych, a nie indywidualnych osób.

Dokładniejsze dane liczbowe na temat płac dałyby lepsze podstawy do negocjacji zbiorowych, co jest niezwykle istotne.

„Partnerzy społeczni odgrywają tu decydującą rolę, gdyż szacuje się, że jednoprocentowy wzrost dialogu społecznego oznacza ograniczenie zróżnicowanie wynagrodzenia ze względu na płeć o 0,16%”, stwierdziła sprawozdawczyni Anne Demelenne.

Współsprawozdawczyni opinii Vladimira Drbalová powiedziała, że możliwe są znaczne postępy, jeżeli kobiety będą podejmować pracę w sektorach o wyższych wynagrodzeniach, takich jak badania naukowe, ICT, transport lub budownictwo.

EKES stwierdził też, że państwa członkowskie mają tu do odegrania istotną rolę, gdyż powinny zwiększyć dostępność opieki nad dziećmi i osobami starszymi, zapewniając tym samym lepszą równowagę między życiem zawodowym a prywatnym.

Jeżeli wysiłki Komisji nie przyniosą wyników do końca 2019 r., EKES może rozważyć zwrócenie się do niej, by zastosowała bardziej wiążące środki, w tym ewentualnie kary. (ll)

Mocniejsze, wzajemnie połączone europejskie sieci energetyczne są warunkiem powstania europejskiej unii energetycznej. Europejskie systemy energetyczne mogą spełnić swój cel polegający na zapewnieniu europejskim obywatelom bezpieczeństwa dostaw przystępnej cenowo i zrównoważonej energii w konkurencyjny sposób, wyłącznie jeżeli europejskie sieci energetyczne będą dobrze rozwinięte i zintegrowane.

W przyjętej na sesji plenarnej w kwietniu opinii EKES-u autorstwa Andrésa Barceló Delgada Komitet popiera komunikat Komisji w sprawie rozwoju sieci energetycznych w Europie i podkreśla fakt, że wsparcie finansowe w ramach instrumentu „Łącząc Europę” umożliwia uruchamianie coraz większej liczby projektów w całej UE.

Andrés Barceló Delgado stwierdził: „Trzeba jeszcze więcej zdziałać. Wiele państw członkowskich nie osiągnie do 2020 r. docelowego 10-procentowego poziomu połączeń. Trzeba zająć się przyczynami tej porażki (złożonymi procedurami administracyjnymi, konsekwencjami politycznymi, finansowaniem, brakiem wsparcia publicznego), gdyż mogą one zniweczyć realizację celów na 2030 r.” – dodał.

By rozwiązać wciąż nierozstrzygnięte kwestie, EKES przedstawił szereg zaleceń dotyczących przeprowadzania lepszych analiz, pełnego włączenia zainteresowanych stron na wcześniejszym etapie oraz zwiększenia budżetu. (mp)

Programy przyuczenia do zawodu powinny być kształtowane z aktywnym udziałem bezpośrednio zainteresowanych osób – uczniów i ich organizacji. Jest to główne zastrzeżenie EKES-u w odniesieniu do proponowanych ram dla skutecznych programów przyuczania do zawodu wysokiej jakości. EKES jest przekonany, że ramy te przyczynią się do podniesienia standardów w całej UE.

Młodzież i organizacje rodziców, organizacje studenckie i sami uczniowie zawodu nie są postrzegani jako naturalne zainteresowane strony przy opracowywaniu staży, lecz ponieważ to oni w większości korzystają z takich programów, powinni uczestniczyć w ich planowaniu i wdrażaniu oraz zarządzaniu nimi – stwierdza EKES w opinii przyjętej 19 kwietnia w sprawie proponowanego zalecenia Rady w sprawie europejskich ram jakości i skuteczności programów przygotowania zawodowego.

Konieczne jest uwzględnienie partnerów społecznych, tak jak się to proponuje we wniosku, lecz niezbędne jest uzyskanie wsparcia również tych pozostałych kluczowych podmiotów – uznał EKES, korzystając przy określeniu swojego stanowiska z doświadczeń związanych z Europejskim Forum Młodzieży.

Jednak przygotowanie zawodowe nie może stanowić rozwiązania problemu bezrobocia. Chociaż może podnieść szanse znalezienia zatrudnienia, bezrobocie jest kwestią złożoną, którą należy analizować z różnych stron – podkreślił EKES.

Ogólnie EKES przyjmuje ten wniosek z zadowoleniem, gdyż przedstawia on wspólną wizję tego, co składa się na przygotowanie zawodowe wysokiej jakości, i określa jego główne elementy: umowę pisemną, przepisy dotyczące wynagrodzenia, wymiar godzin w miejscu pracy, ochronę socjalną, zasady bezpieczeństwa i higieny pracy itd.

Wsparcie dla MŚP przy zapewnianiu przygotowania zawodowego wysokiej jakości to bardzo pozytywny przepis. Zdaniem EKES-u również mobilność transnarodowa dla uczniów zawodu jest bardzo korzystna.

EKES wyraża gotowość do oceny wdrożenia nowych ram w państwach członkowskich z perspektywy zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego.

Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES) wzywa Komisję, by bardziej ułatwiała dostęp konsumentów do nowych, czystszych i przystępnych cenowo form mobilności oraz wprowadziła większe wsparcie finansowe dla transportu publicznego. Opinia Komitetu w sprawie osiągnięcia niskich celów emisji, przyjęta na sesji plenarnej w ubiegłym tygodniu, dotyczy propozycji Komisji w sprawie skutecznego ograniczenia emisji gazów cieplarnianych pochodzących z transportu drogowego.

EKES zwraca uwagę na ogólne, neutralne pod względem technicznym podejście wyznaczone przez Komisję, które zdaniem sprawozdawcy Ulricha Samma nie znajduje pełnego wyrazu w proponowanych inicjatywach. Zaleca się zatem bardziej elastyczne podejście niż na przykład stałe pułapy emisji czy też cele w zakresie zamówień publicznych. EKES zaznacza, że Komisja powinna uwzględnić nie tylko nacisk na nowe technologie takie jak pojazdy elektryczne, lecz również duży potencjał udoskonaleń w istniejącym parku samochodowym. (ia)

Sześć lat po wprowadzeniu europejskiej inicjatywy obywatelskiej (ECI) i po wielu głosach konstruktywnej krytyki i wezwaniach do jej udoskonalenia, zwłaszcza ze strony Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (EKES-u) i innych instytucji, Komisja Europejska ostatecznie zaproponowała zmiany do tego ważnego narzędzia demokracji uczestniczącej.

Podczas 7. Dnia Europejskiej Inicjatywy Obywatelskiej pierwszy wiceprzewodniczący Komisji Frans Timmermans przedstawił główne zmiany, w tym obniżenie wymaganego wieku zaangażowanych obywateli z 18 do 16 lat i uproszczenie wymogów dotyczących danych przy podpisywaniu inicjatywy.

Głównym tematem tegorocznego wydarzenia jest „Wspólne działanie” – temat ten uwypukla wartość współpracy oraz wspólną odpowiedzialność za propagowanie aktywności obywatelskiej.

Przewodniczący EKES-u Georges Dassis z zadowoleniem przyjął inicjatywę Komisji jako krok naprzód, jeśli chodzi o uproszczenie i zmniejszenie obciążeń biurokratycznych, lecz wyraził ubolewanie, że w obecnym wniosku nie wzmacniano działań następczych. „Udane europejskie inicjatywy obywatelskie muszą prowadzić do dialogu i właściwych działań następczych na szczeblu UE” – stwierdził.

W swoim głównym przemówieniu Luca Jahier, nowy przewodniczący EKES-u, podkreślił znaczenie art. 11 TUE, który nałożył na instytucje europejskie obowiązek konsultowania i angażowania się w dialog ze społeczeństwem obywatelskim i obywatelami. „Prawidłowo działająca europejska inicjatywa obywatelska powinna wzmacniać pozycję obywateli oraz dawać im prawo głosu, poczucie przynależności i tożsamości, co pomoże odbudować zaufanie i ponownie odkryć solidarność w ramach projektu integracji europejskiej. EKES wypowiadał się zatem wielokrotnie na temat tej inicjatywy”.

Podczas trzech warsztatów uczestnicy konsekwentnie wyrażali pragnienie, aby UE zaczęła się w większym stopniu opierać na uczestnictwie, i wezwał przywódców europejskich i krajowych do uwzględniania głosu swoich obywateli. (sma)

Na zorganizowanym przez EKES wysłuchaniu w sprawie unijnej strategii na rzecz tworzyw sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym Cillian Lohan, członek europejskiej platformy na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym, a także członek EKES-u, stwierdził, że sama technologia nie wystarczy do przyspieszenia przejścia na gospodarkę o obiegu zamkniętym, konieczne jest połączenie jej z powszechną zmianą postaw. Wyraził przekonanie, że możemy doprowadzić do zmiany zachowań, jeśli zaoferujemy wartościowe i przystępne cenowo rozwiązania alternatywne. Rozważenie naszego stylu konsumpcji byłoby głównym elementem tego, co możemy osiągnąć w przyszłości. Odnosząc się do koniecznego przejścia do gospodarki o obiegu zamkniętym, zauważył, że w kontekście nadmiernej konsumpcji i wytwarzania odpadów konieczna wydaje się zmiana koncepcji konsumenta na koncepcję użytkownika.

Eksperci w wielu dziedzinach omówili te istotne kwestie, a główne ustalenia będą stanowiły znaczący wkład społeczeństwa obywatelskiego w opracowanie opinii EKES-u w sprawie wspomnianej powyżej strategii i dyrektywy.

Grupa Pracodawców w EKES-ie

Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny uczcił minutą ciszy na sesji plenarnej 75. rocznicę wybuchu powstania w warszawskim getcie, największego zbrojnego powstania żydowskiego w trakcie II wojny światowej.

By upamiętnić tę okazję, członkowie EKES-u przyczepili sobie żółte papierowe żonkile. Tego samego dnia podobne papierowe symbole były rozdawane na ulicach Warszawy.

„To paradoks: im dłużej Europejczycy żyją w pokoju i dobrobycie, tym słabiej pamiętają ogólny cel, jaki przyświecał utworzeniu UE. Dla ojców założycieli UE ten cel wyrażały słowa «nigdy więcej wojny»” – podkreślił Jacek P. Krawczyk, przewodniczący Grupy Pracodawców, który był pomysłodawcą tego upamiętnienia. „Ten żółty żonkil symbolizuje nie tylko ofiary wojny. Powinien także być symbolem oporu wobec wszelkich prób dzielenia społeczności, dzielenia ludzi za pomocą murów, dzielenia ich z powodu ich pochodzenia” – dodał.

W swoim przemówieniu Jean-Pierre Haber, członek założyciel CEJI (Europejskiego Centrum Informacji Żydowskiej) wezwał wszystkich przedstawicieli europejskiego społeczeństwa obywatelskiego do podjęcia działań, aby zapewnić, że wszyscy Europejczycy będą mogli żyć w wolnej i pokojowej Europie.

Historycy szacują, że w trakcie powstania i brutalnej likwidacji getta, które trwały ponad 20 dni, zastrzelono na miejscu 7 000 Żydów, 7 000 wywieziono do obozu śmierci w Treblince, a 36 000 przetransportowano do obozów pracy. (lj)

Od 18 kwietnia stanowisko przewodniczącego Grupy III w kadencji 2018–2020 oficjalnie piastuje Arno Metzler.

Jest to prawnik prowadzący od 1983 r. własną praktykę w Niemczech. Od 2002 r. reprezentował także niemieckie wolne zawody w EKES-ie. Zanim został wybrany na przewodniczącego Grupy, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego i był odpowiedzialny za MŚP, wolne zawody i regulamin wewnętrzny.

Jest wielkim miłośnikiem Europy i głęboko wierzy w korzyści płynące z UE jako dodatkowego poziomu zarządzania i tożsamości. Jego zdaniem fundamentalne znaczenie ma skupienie wysiłków na „sprzedawaniu” Europy i jej wartości: tolerancji, pluralizmu i włączenia.

Biorąc pod uwagę, że siłą naszej Grupy jest różnorodność, jedną z pierwszych decyzji nowego przewodniczącego była zmiana nazwy z Grupy Innych Podmiotów na Grupę „Różnorodność Europy”. Jest to nowe sformułowanie, „jaśniejsze i bardziej chwytliwe oraz lepiej odzwierciedlające naszą dumę z różnorodności”.

Jednym z priorytetów jego kadencji będzie zwalczanie uprzedzeń i populizmu poprzez odpowiedzialność i różnorodność. Zlecono już badanie na temat wzrostu populizmu na obszarach niemetropolitalnych. Dzięki niemu EKES będzie mógł lepiej zrozumieć czynniki oddziałujące na publiczną atrakcyjność populizmu i sposoby, w jakie organizacje społeczeństwa obywatelskiego mogą starać się im przeciwstawić, co może prowadzić do dalszych wysiłków na rzecz wsparcia ich działań. Wnioski z tej publikacji zostaną zaprezentowane na konferencji Grupy, która to konferencja ma mieć miejsce w październiku w Austrii. Podczas swojej kadencji Arno Metzler ma się także skupić na zwalczaniu uprzedzeń i promowaniu różnorodności poprzez kształcenie.

Przez kolejne dwa i pół roku w tej pracy będzie go wspierać siedmioro nowo wybranych wiceprzewodniczących: Baiba Miltoviča (LV), Krzysztof Balon (PL), Séamus Boland (IE), Alfred Gajdosik (AT), Mindaugas Maciulevičius (LT), Pavel Trantina (CZ) i Ioannis Vardakastanis (EL). (Ih)

 Grupa Pracowników

Serwisy informacyjne wciąż dostarczają danych o zatrudnieniu. Jednak niemal równie istotne jak liczba zatrudnionych są warunki, w jakich ludzie pracują. Jest to szczególnie ważne w świetle ostatnich przemian na rynku pracy i wzrostu liczby niestandardowych umów. Na przykład konieczne były orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości, by kierowcy Ubera uznani zostali za pracowników tego przedsiębiorstwa, a nie za freelancerów.

Pojęcie „warunki pracy” obejmuje wiele aspektów, takich jak wynagrodzenie, godziny pracy, zdrowie i bezpieczeństwo oraz dodatki, szczególne obowiązki itd., a także okresy próbne, które niekiedy nie służą już swoim celom, lecz są prostym sposobem dostarczania taniej i elastycznej siły roboczej. Nadal jednak jest ważne, by pracownicy znali i rozumieli te warunki z wyprzedzeniem – co nie zawsze jest oczywiste – i by jak najszybciej byli informowani o wszelkich zmianach, aby zagwarantować im przewidywalność.

W tym celu Komisja Europejska opracowała wniosek dotyczący rozporządzenia ustanawiającego spójne ramy, by zapewnić pracownikom prawo do uzyskania informacji. Wniosek ten nie rozwiązuje jednak pewnych problemów, na przykład związanych z zakresem definicji „pracowników”. Szybko postępujące zmiany na rynku pracy przyczyniły się do powstania licznych „nowych form pracy”, takich jak praca w systemie bonów usługowych lub za pośrednictwem platform internetowych. Ze względu na niestandardowe umowy osoby wykonujące taką pracę nie są objęte tradycyjną definicją „pracownika”.

Zjawisko to nie ogranicza się oczywiście tylko do „nowych form pracy”: niestandardowe umowy, np. zerogodzinowe czy też stosowane w wypadku pracowników delegowanych i domowych istnieją od dawna. Większość z nich oznacza małą przewidywalność warunków pracy i w praktyce brak równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Przewidywalność pozwala również na pogodzenie pracy z nauką lub z inną pracą w niepełnym wymiarze godzin.

We wszystkich tych wypadkach kluczowe znaczenie dla zapewnienia właściwych warunków pracy mają negocjacje zbiorowe. Z zadowoleniem należy zatem przyjąć uwzględnienie ich we wniosku Komisji. Ponieważ wraz z rozwojem nowych form pracy „elastyczne” warunki są coraz powszechniejsze, szczególnie istotne są jasne i inkluzywne definicje pracowników i pracodawców. Dzięki temu nowe formy pracy nie będą się wiązać z omijaniem solidnych przepisów na rzecz pracowników, a nowe realia (takie jak uczenie się przez całe życie i związane z tym szkolenia finansowane przez pracodawcę) nie będą oznaczać dla nich dodatkowych obciążeń.