Η μελλοντική διαχείριση κρίσεων πρέπει να επιδιώκει καλύτερη ισορροπία μεταξύ των δημοσιονομικών και των κοινωνικών στόχων προκειμένου να αποφεύγονται οι δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομική ικανότητα, τις αγορές εργασίας και τα συστήματα κοινωνικής προστασίας των πληττόμενων χωρών. Αντί της περιοριστικής λιτότητας, τα όργανα της ΕΕ πρέπει να υλοποιούν πολιτικές που θα επιδιώκουν την οικονομική συνεργασία, την ανάπτυξη και την αλληλεγγύη· τούτο είναι το αίτημα που διατυπώνει η ΕΟΚΕ στη γνωμοδότηση πρωτοβουλίας της με τίτλο Διδάγματα για την αποφυγή αυστηρών πολιτικών λιτότητας στην ΕΕ.
«Τα όργανα της ΕΕ πρέπει να έχουν την αποκλειστική ευθύνη για το σχεδιασμό και την εφαρμογή των απαραίτητων προγραμμάτων προσαρμογής, ακόμα και σε περίπτωση εταιρικών σχέσεων με εξωτερικούς οργανισμούς», δήλωσε ο εισηγητής José Leirião (Διάφορες Δραστηριότητες, ΡΤ). «Αυτό έχει πρωτεύουσα σημασία, καθώς τα προγράμματα πρέπει να συνάδουν με τις κοινές αξίες και τους στόχους μας και να αποφεύγουν τις ασυνέπειες και τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν στο παρελθόν».
Με βάση την εμπειρία από την πλέον πρόσφατη κρίση, τα όργανα της ΕΕ πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι κοινωνικοί εταίροι και οι εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών συμμετέχουν ισότιμα με άλλους φορείς στη θέσπιση, την περιοδική παρακολούθηση και την αξιολόγηση αυτών των προγραμμάτων.
Η ΕΟΚΕ επιδοκιμάζει τους στόχους της Επιτροπής όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του ευρώ με την εγκατάλειψη των πολιτικών λιτότητας και την εμβάθυνση της ΟΝΕ· ακόμη, θεωρεί ότι μια μεταρρυθμισμένη και ολοκληρωμένη ΟΝΕ θα καταστήσει την ΕΕ πιο ανθεκτική σε ασύμμετρους κλυδωνισμούς και θα συμβάλει στην πρόληψη μελλοντικών κρίσεων.
Ωστόσο, η ΕΟΚΕ καλεί την Επιτροπή να σχεδιάσει συμπληρωματικά προγράμματα για την οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη των χωρών που αποτέλεσαν/αποτελούν πεδίο εφαρμογής πολιτικών λιτότητας· ακόμη, φρονεί ότι η Επιτροπή οφείλει να προτείνει μέτρα για την αντιμετώπιση, σε επίπεδο ΕΕ, της αύξησης της φτώχειας και για τη διατήρηση της κοινωνικής προστασίας. (jk)